W świetle aktualnego orzecznictwa sądów powszechnych i Sądu Najwyższego, orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), istotnych poglądów wyrażonych przez Rzecznika Finansowego (RF) i stanowisk oraz decyzji Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK), wszyscy konsumenci, którzy zawarli umowę o „kredyt walutowy” w oparciu o wzorzec umowny przygotowany przez Bank – powinni skonsultować zawarte umowy.
Ten rodzaj Umowy oznacza, że strony ustaliły wysokość kredytu w PLN i Bank wypłacił kredyt w PLN. Jednak w celu ustalenia wysokości kredytu w chwili jego uruchomienia (salda zadłużenia) oraz wysokości rat kapitałowo-odsetkowych – początkowa kwota kredytu wyrażona w PLN, o którą wnioskowała strona – jest przeliczana przez Bank na walutę obcą. Następnie, Bank ustala harmonogram spłaty kredytu w oparciu o stawkę referencyjną dla wybranej waluty obcej (np. 6 miesięczny LIBOR), powiększoną o uzgodnioną w umowie marżę Banku i ewentualnie inne prowizje lub koszty Banku. Konsument spłaca raty kapitałowo-odsetkowe:
- przesyłając PLN na swój rachunek bankowy, z którego Bank pobiera określoną ilość PLN, będącą ekwiwalentem kwoty waluty danej raty kapitałowo-odsetkowej; przeliczenia dokonuje Bank, najczęściej w oparciu o własne tabele kursowe wymiany walut na PLN;
- przesyłając walutę na swój rachunek bankowy, z którego Bank pobiera ilość waluty, odpowiadającej wysokości raty kapitałowo-odsetkowej.
Jest to uprawnienie ustawowe, wynikające z art. 69 ust. 1. Prawa bankowego, który mówi: W przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska, kredytobiorca może dokonywać spłaty rat kapitałowo-odsetkowych oraz dokonać przedterminowej spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie […]
Przyjmuje się, że są to umowy, w których strony uzgodniły wysokość kredytu (pożyczki) w walucie obcej oraz, że Bank wypłaci uzgodnioną kwotę kredytu w PLN. Bank ustala harmonogram spłaty kredytu w oparciu o stawkę referencyjną dla wybranej waluty obcej (np. 6 miesięczny LIBOR) , powiększoną o uzgodnioną w umowie marżę Banku i ewentualnie inne prowizje lub koszty Banku.
W analizie takiej Umowy kluczowe znaczenie ma uregulowanie „przeliczenia” uzgodnionej z Bankiem kwoty waluty na PLN, dokonywanej przez Bank w momencie wypłaty (uruchomienia) kredytu.
